W tym roku decyzja o wyjeździe na pływanie zapadła
wcześnie. Już na wiosnę zaczęliśmy szukać miejsca w którym żony, dzieci i my
moglibyśmy miło spędzić czas. Przez moment rozważaliśmy Gargano, ale
ostatecznie wybór padł na Vassiliki.
Spot z termiką, która zapewnia wiatr niemal każdego
popołudnia, piękne plaże, pewna pogoda i możliwość dojechania ze sprzętem
przekonały nas do wyboru tego miejsca. Ostateczna ekipa to moja familia i Qter
z troszkę powiększoną rodziną.
Droga
Trase rozplanowaliśmy na 3 dni. Pierwszego
mieliśmy zarezerwowane noclegi na Węgrzech, ok. 20km od granicy z Serbią. I to
był super strzał. Na miejsce dotarliśmy chwilę po godzinie 16, rozlokowaliśmy
się w pokojach na czymś w rodzaju kempingu i po wykupieniu bilecików na nocne
pływanie udaliśmy się do lokalnych można by rzec „łaźni”. Jak to na Węgry
przystało były termalne baseny, ale też kompleks zjeżdżalni, wodospady, sauny i
inne wodne rozrywki. Tam bawiliśmy się aż do momentu w którym stwierdziliśmy,
że jednak kilka godzin snu by się przydało przed jutrzejszą podróżą. Dopiliśmy
to co nie było dopite na tarasach naszych pokoików i położyliśmy się spać.
Kolejny dzień to przekroczenie granicy z Serbią w Tompie,
podróż przez Serbie a następnie Macedonie i mała przygoda z opelkiem Qtra. W Macedonii
zaraz za bramkami wjazdowymi na autostradę Qter zauważył, że samochód jakoś
dziwnie pracuje. Po zjechaniu na pobocze i odkręceniu osłony silnika (całe
szczęście, że Piotr zabrał komplet kluczy), okazało się, że pękła jedna z rurek
doprowadzających paliwo do wtryskiwacza. Próbowaliśmy zrobić obejścia, żeby
paliwko spływało z przewodu do butelki po coli, ale tempo zapełniania się
butelki było zbyt szybkie, aby próbować w taki sposób się przemieszczać.
Telefon do ubezpieczyciela i okazuje się, że w pakiecie jest holowanie. Zaczyna
robić się szaro, więc postanawiamy, że Qter z Piotrkiem zostają w oczekiwaniu
na lawetę, ja zabieram wszystkie dzieciaki do samochodu, a Piotra samochód
przejmują dziewczyny i udajemy się do wcześniej już zarezerwowanego Macedońskiego
hotelu pod granicą z Grecją. Dojeżdżamy ok. 22. Po kolejnych 2 godzinach
dojeżdżają chłopaki na lawecie. Jutro mamy udać się prosto do Meteorów. W
restauracji Macedońskiego hotelu życie nie zamiera nawet po północy. Lokalesi
jedzą, piją, gra muzyka. Ustalamy jeszcze, że najbliższy mechanik jest 150
metrów od hotelu i idziemy spać. Rano musimy wstać, szybko naprawić furę i
jechać dalej.
Rano udajemy się do mechanika, zabieramy go ze sobą i
pokazujemy awarie. Nie jesteśmy w stanie się z nim porozumieć w żaden sposób
oprócz języka migowego. Ale gość na palcach
sugeruje nam, że fura będzie gotowa za godzinę – tak go przynajmniej
zrozumieliśmy, a może tak chcieliśmy go rozumieć... Tak czy owak zapychamy furę
do jego warsztatu i tu zaczyna się opowieść na całą książkę. Dość powiedzieć,
że proces naprawiania fury odbywa się podobnie do przygotowania posiłku w
Marokańskim Sidi Kauki: nie ma odpowiedniego klucza – mechanik wsiada w furę,
znika na 15 minut i przywozi klucz, brak rurki – wsiada w furę i jedzie po
rurkę, nie taka rurka – wsiada w furę i jedzie po nową…. I tak to wszystko trwa
do 15:00. Najważniejsze, że kończy się sukcesem. Fura pali, jeździ i tylko
trochę śmierdzi ropą. Tak więc jemy już na miejscu pyszny obiad i ruszamy w
trasę. Z przyczyn obiektywnych odpuszczamy już Meteory i kierujemy się
bezpośrednio do Vass. Mijamy dziesiątki tuneli, setki zakrętów i około 23
meldujemy się w naszej kwaterze. Tu miłe zaskoczenie: czeka na nas rodaczka –
Katarina ? Wrzucamy graty do pokojów, wypijamy coś z flaszek w ogrodzie,
wypalamy sziszę i idziemy spać. Przecież jutro ma świecić słońce i wiać !
Vassiliki a właściwie Ponti
Do plaży mamy ok. 50 metrów. Widok z naszych tarasów jest
bajeczny. Na wprost zatoka z dziesiątkami żagli a po lewej i prawej góry –
sprawcy całego wiatrowego zamieszania. Przed pensjonatem jest kilka drzew z
przyjemnym cieniem i trawka na której można otaklować sprzęt. Jest też miejsce
na przechowywanie sprzętu. Plaża piaszczysto-żwirkowa. Dopiero jakies 200
metrów w stronę Vass zaczynają się kamienie. Jakieś 150m w głąb zatoki jest płytko.
Dzieciaki mogą się taplać bez strachu, że nagle zginą pod wodą. Fala mniejsza
niż na większości polskich jezior.
Generalnie wszyscy turyści przyjeżdżają tu pływać. Na
plaży nie ma tłoku. Sklep z podstawowymi artykułami i piekarnia jest po drugiej
stronie ulicy. Do marketu jest jakiś 1km. Zatoka to tak naprawdę dwie miejscowości z zatartą
granicą miedzy nimi. Vass to port, restauracje i deptak po jednej stronie
zatoki, Ponti to kilka uliczek z kwaterami i pensjonatami po drugiej stronie.
Wyspa
To góry. Aby przemieścić się gdziekolwiek, trzeba pokonać
kilka serpentyn. Byliśmy w Lefkadzie – w sumie nic ciekawego, Nidri – ładny
port, wodospady koło Nidri – warto zobaczyć, choć pewnie lepiej się prezentują
wiosną jak nie jest tak sucho, no i plaże. Widzieliśmy ich kilka min: Porto
Katsiki – które po prostu trzeba zobaczyć. Na wyspie jest sporo klasztorów,
które można zwiedzać. My międzyinnymi odwiedziliśmy lokalną winiarnie oraz
wybraliśmy się na rejs statkiem wokół lokalnych wysepek.
Byliśmy też na plaży w Lefkadzie, która jest półwyspem –
z jednej strony otwarte morze z drugiej rozlewiska. I tu jest szansa na wave.
Akurat jak my byliśmy, na wodzie było jakieś 3B, ale kajciarze już czaili się
do zejścia na wodę. Fale były w okolicach 1m w setach po 3. Całkiem możliwe, że
tam też termika wzmaga wiatr popołudniu. Codziennie od rana do zachodu słońce i
temperatury w okolicach 30st. Woda w morzu na tyle ciepła, że można w niej
spędzić kilkadziesiąt minut.
Wiatr
W Vass do południa wieje on shore 2-3B i z wszystkich
szkółek kadeci wychodzą na wodę. Wtedy przy brzegu na wodzie jest tłok. Nawet
nie chcę myśleć jak to wygląda w sezonie. Około godziny 15 wiatr zaczyna
odkręcać na side shore i pojawiają się pierwsze mocniejsze szkwały. Przez
pierwsze 1-2 h wiatr jest mocno nierówny i od 5B potraf spaść do 3B. Przeważnie
ok. 18 stabilizował się i jakieś 2h wiał w miarę równo. Gasł zupełnie jakąś
godzinę po zajściu słońca za górę. Cały akwen jest cały czas asekurowany z
motorówek, które są porozstawiane na wodzie co kilkaset metrów. Sam miałem
okazję wezwać pomoc dla dziewczyny, której pękł przegub. Motorówka zjawiła się
w ciągu 2 minut.
My pływaliśmy codziennie na żaglach 5.x – ja na 5.2, Qtr
na 5.8. Jeden dzień myślałem o założeniu 4.4, ale po wypałowaniu 5.2 dawałem
radę. Woda ciepła, pływanie w samej lajkrze. Momentami gdy słońce było już za
górą, wiatr chłodził, ale wtedy wystarczyło wpaść do wody, aby się ogrzać, albo
pływać w cieplejszej lajkrze. Woda ma kolor płynu do mycia okien i jest płaska.
Tylko jak mocno przywieje to robi się lekkie kartoflicho. Ostatniego dnia, nie
było słońca, termika nie zadziałała, ale cały dzień wiał on shore z siła ok.
3-4 B. Wtedy trochę się rozbujało, ale niestety było kilka węzłów za mało, żeby
zejść na wodę. Jeden dzień nie wiało i to był dzień w którym się pakowaliśmy.
Od rana się chmurzyło i słońce nie zdołało nagrzać wiatronosnej góry.
Koszta
Droga w jedną stronę to kwota ok 1300 pln. z 1 noclegiem.
Paliwo najtańsze w Macedonii a najdroższe w Gracji. Ja jechalem na gazie i
praktycznie calą drogę da sie przejechac na LPG bez najmniejszych problemów.
Najgorzej jest na Węgrzech, bo tam nie dość że wzdłuż autostrady jest mało
stacji paliwowych to do tego tylko część sprzedaje LPG. Ja przejeżdzając na
zbiorniku ok 230-250 km i nigdzie specjalnie nie zbaczając zrobiłem w sumie ok
100km na benzynie. Za kwatery w Vass płacilismy po 35 Euro z widokiem na
zatokę. Te same kwatery w sezonie to koszt 70euro ! Ceny na miejscu dosyć
wysokie. W restauracji obiad dla 3 osób to wydatek ok 40 euro. Najtańszą pita
2.5 E, suflaki/musaka w zestawie to 7-8E a piwo 3 Eu. W markecie ciut lepiej
bo browar od 1,4 E a chleb 1E.
Podsumowanie
Super miejsce na rodzinne wakacje z windsurfingiem. Ja
tylko czuję trochę niedosytu jeśli chodzi o fale. Jeśli kiedykolwiek wylądujemy
tam ponownie koniecznie trzeba sprawdzić spot w Lefkadzie.
To pisałem Ja: Muki
Więcej zdjęć tutaj
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz